Yağlı Karaciğer (hepatosteatoz) karaciğerin kendi ağırlığının en az %5 fazlası kadar yağ içermesi anlamına gelir. Bu durum klinik olarak karşımıza alkole bağlı olan ve daha sıklıkla karşılaştığımız alkole bağlı olmayan hepatosteatoz olmak üzere iki şekilde çıkabilir. Nonalkolik karaciğer yağlanması tüm yaş grupları ve etnik gruplarda görülebilir. Genel populasyonda görülme sıklığı ise %14-30 civarındadır. Temel olarak insulin direncinin eşlik ettiği her durum nonalkolik hepatosteatoz için risk faktörüdür. Karaciğer yağlanması, erkeklerde kadınlardan daha fazladır ve görülme sıklığının vücut ağırlığından bağımsız bel/ kalça oranı ile ilgili olduğunu bildirilmiştir Hepatosteatozda çoğu vakalar asemptomatiktir. Halsizlik, çabuk yorulma, karın sağ üst kadranında bir ağrı ve dolgunluk hissi olabilir. Rutin muayene sırasında hepatomegali, laboratuar olarak da ALTAST’de hafif yükselme (1-4 katı) bulunabilir. Ultrasonografi ucuz, noninvaziv ve kolay ulaşılabilir olması nedeniyle hepatosteatoz tanısında en sık kullanılan yöntemdir. Karaciğer biyopsisi tanıda altın standart olup aynı zamanda hepatosteatoz etyolojisi ve derecelendirmesinde de en güvenilir tanı yöntemi olmasına rağmen ancak seçilmiş hastalara uygulanmaktadır. Steatozis ile steatohepatit ayrımı en doğru olarak biopsi ile yapılır. Karaciğer yağlanmasında Hepatit C infeksiyonu, metabolik bozukluklar, bazı ilaçlar ve beslenme bozuklukları gibi sekonder sebepler de olabileceğinden etyoloji ve ayırıcı tanıda göz ardı edilmemelidir. Öncelikle etyoloji belirlenmeli daha sonra sebebe yönelik tedavi uygulanmalıdır. Tedavide diyabet, hiperlipidemi gibi eşlik eden metabolik hastalıklar dikkate alınmalı, egzersiz, kilo verdirme ve farmakoterapi yöntemleri düşünülmelidir. Antioksidanlar gibi karaciğer koruyucu ajanlar dikkate alınmalıdır. Tüm nonalkolik hepatosteatoz vakalarının ancak %5’inde ortalama 7 yılda siroz gelişir ve %1.7’sinin ölümle sonuçlandığı bildirilmiştir.